За „спаијата" се донесе едно ведро млеко од десет оки, се напоруча тој и сите покрај него, а протуѓерот Злате и гавазот Ариф го кутнаа бравот за ручек.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Историја: опиумот е исушеното млеко од афион и во себе ги содржи морфеинот и кодеинот (од морфеинот понатаму се добива хероин).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Помни го мојот збор кога гориш во љубовен плам: еднаш само, мажу, тече млеко од женските гради.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Шепотеше молитва што само тој ја знае; поточно: ја измислил со зборовите на некој предок, Јаков Иконописец или Круме Арсов, или некој што живеел далеку од нив колку и тие од него: ...нас сите со млеко од иста измитарена биволица нѐ доеле, господи наш севишен, и од еден склопец нѐ демнела сиромаштијата лутица, семето да ѝ се сотре и од правот нејзин да жугне берокуќничка добрина, и исти пијавици ни се плетеле место учкур околу папокот, орли врз темето лузни ни пишувале и штркови балабани низ грчмак срцето ни го ваделе и го пресадувале на новороденчиња, пред иста земја челото на камен сме го допирале, сме биле, не било не, не ќе сме, вечнаја памјат ни ...
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ја прашуваа само неа дали сето млеко од овците да се сири, или нешто да се извади во ѓумови за на пазар, и колку, па колку восок да се остави за свеќи, дали маслото во ќуповите ќе стаса или да се прикупи, дали од месото од свињите што мораа да ги испозаколат, зашто мухамеданците не јадат свинско, да ѝ остават некој черек за неа и за папуџијата Јосиф.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Приспособил потоа дел од кошарата, направил огниште и до крајот на зимата живеел крај секогаш запалениот оган, во кошарата, прехранувајќи се само со по некое компирче без сол, по некое јаболче и со пресно млеко од овците.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во блесокот на полната месечина По патот на вечната далечина Во сонот што со јаве се кити Восхит незнаен од неправда штити Сити се оние што не глодаат туѓо месо Од коска до коска Од рез до рез Питоми луѓе со смисла и без Во занес од воздух опиени Гласни воздишки и мирис на млека од гради излиени Вени од кои страста води од ек во ек Одек во векот разјарен крвожеден...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Ако забележеше некој момчак работник или подостарен маж како зее во големата цицка на мајка му, за миг ја оставаше големата брадавица и грмнуваше неговиот глас како на возрасен Пуљ си п'тот, пичка ти мајчина, оти!... и пак ја лапнуваше брадавицата и не ја оставаше додека не го исмукаше целото млеко од боската. Понекогаш поминуваше и на другата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
- Пари јас пријатели неќум - им рекол - јас сум многу богат, еве како што ме глеате, ако декшаате по еден муур на бутот да ви удрам, еве го шишето, на ви го!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Ние, момче, ојме да бараме млеко од вил за очобол - му рекле.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Приврзаниците на првите јасно ги спротивставуваа аргументите на генералната констатација на антикозарите за штетноста на козите: козата го открила кафето, покажала дека со кастрењето на лозинките се добива повеќе грозје, козите, споредени со тежината на кравите, даваат осум до десет пати повеќе млеко од нив.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во деновите на гладот, кога татко ми уште немаше купено коза, нас децата често нè повикуваше бабата Русинка, никогаш не нѐ оставаше без намачкано парче леб и чаша млеко од своите кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не минаа ни три дни, а недостигот од козјо млеко беше очигледен: образите на децата веќе беа бледи зашто млекото од козите беше главната, ако не единствената храна на многу семејства во Козар маало, во градот, насекаде во пасивната сиромашна јужна република, која мораше веднаш, небаре по наредба да доживее брз индустриски развој.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Откако утврди дека е млеко, им свика на другите козарчиња. – Тече козјо млеко од ридот! Млекооо од нашите кози!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ќе им ја навлажувам устата со млекото од дланката, Тие ги стегаат забите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама Маса Кулумоска се разбираше и од баење, кушање, да му црцне млеко од туѓа жена, под корен да провира и други маривети знаеше.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)