Но тоа ти е животот: ти го плевиш а плевелот и понатаму расте. Се фатил за земјата и не се пушта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Јас за воденицата и за Пребег сум се фатил. Иди, искорни ме ако можеш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И младоста сум ја поминал таму.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби настаните што сега ги спомнувам му припаѓаат на некој друг свет каде што останале да се бркаат сенките. Или нешто слично на нив!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)