ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Од тие причини таа настојувала движењата на отпорот да бидат формирани од приврзаници на Велика Британија и кон нив да се придодадат британските воени мисии кои истите требало да ги раководат.3 Целокупната организација и раководењето со движењето на отпорот во окупираните држави му биле доверени на СОЕ (Special Operations Executive - Управа за специјални операции) чиј Главен штаб се наоѓал во Лондон.

На територијата на Македонија под Грција особено активност развиле Арнолд Едмондс, Роналд Прентис и Патрик Еванс како членови на британски мисии кои најдолго се задржале на територијата на Македонија под Грција.

На 15 октомври 1944 година ГШ одговорил дека е потребно “ на сите мисии кои добиле наредба за враќање да им се овозможи тоа“.

Капетанот Еванс во својот одговор го препратил да побара помош од британските воени мисии кои се наоѓале на “југословенска територија“.332 Во почетокот на април капетанот Патрик Еванс престојувал во реонот на Преспа.

Од тие причини настојувала движењата на отпорот да бидат формирани од приврзаници на Велика Британија и кои нив да се прододадат британските воени мисии кои истите требало да ги раководат.

При тоа тие добиле информација дека “југосовенските партизани во Македонија ги ослободиле Кичево,88 Гостивар, Дебар и Тетово“.89 Со истата радиограма Маклин бил известен дека “две британски мисии кои оваа недела се спуштија кај албанските граници сега ќе заминат за Струга за да стапат во контакт со партизаните во таа област и оттаму треба да се обидат да стапат во контакт со македонскиот ГШ“.90 Едната мисија била предводена од Мостин Дејвис, а во неговата придружба биле еден оператор за врадиоврска и еден експерт за експлозив.

Тој смисли и можна типологија на подрачјата со најмногу заемки, без да го извести за тоа Камилски, кој исто така трагаше по излез.

Климент Камилски се внесе во темата за јаничарството, заборавајќи ја мисијата која ја наложи, да се понудат релевантни аргументи за да се отстрани зборот од употребата на балканските народи, поради неговото исцрпено значење во минатото и сегашната несоодветна употреба.

Татко долго време размислуваше како да излезат на крај со сложената мисија која сѐ повеќе и повеќе ги одвлекуваше во лексичкиот бескрај.

Во тоа беше големата дилема и на Татко и на Климент Камилски пред да ја започнат заедничката мисија која ја сметаа за иднината на сите народи на Балканот.

Навидум авторот ни ја претставува мисијата која ќе го води од слободната и отворена Македонија, каде што тој живее, во различни места во сталинистичка Албанија, која ја напуштил пред триесет и седум години и која, речиси оттогаш, останува под сталинистичко ропство.

Во текот на војната од СОЕ на територијата на Македонија биле испратини повеќе британски мисии кои со своите извештаи биле главните информатори за она што се случувало на територијата на Македонија.

Во однос на ова, во телеграмата упатена од Константин Фотиќ до Божидар Пуриќ, се изнесува американскиот став и се истакнува дека „еден од главните помошници на Донован ми рече дека англиската одлука за повлекување на мисиите од генералот Михаиловиќ е донесена без претходна консултација со него и дека Американците не се согласуваат со таа политика.

Мајорот Скот Дикинсон бил првиот американски офицер што бил испратен при Главниот штаб на НОВ и ПО на Македонија.

Во почетокот на јануари 1944 година му издал наредба на командантот на сојузничките сили во Средоземјето да се повлечат британските воени мисии кои од 1941 година непрекинато претојувале кај Дража Михаиловиќ, а генералот Вилсон се обратил до Врховниот штаб со молба единиците на НОВЈ да ги прифатат членовите на британските мисии кои се наоѓале кај Дража Михаиловиќ и да им се овозможи евакуација за Велика Британија.

За разлика од британските воени мисии кои на територијата на Македонија пристигнале во октомври 1943 година, првите самостојните американски воени мисии во Македонија пристигнале при крајот на јуни 1944 година.

Треба да се има предвид дека членовите на британските воени мисии биле брифирани воопшто да не се инволвираат во политичките дискусии со партизаните и единствено да се ориентираат кон извршувањето на воените задачи.

Ми беше дадена шансата да ја реализирам мисијата која ретко ви се нуди во животот, да трагате, да придонесете да се зближуваат, да се обединуваат луѓето.

Делуваше мошне авторитативно, но од него зрачеше доверлива срдечност, беше директен, јасен и транспарентен, совршен дел на големата американска дипломатска машинерија вешто и ефикасно распоредена на целата планета.

Настојуваше, значајната мисија која ја имаше во Тунис, како земја на голем сојузник на Бургиба, да ја ослободи од било каков уплив на авторитет или дистанца со другите.

Затоа што на пишувањето гледал како на повторно испишување, и затоа што покажа - и во теорија и во пракса - дека “една литература се разликува од друга, било пред, било по тоа испишување, не толку поради самиот текст колку поради начинот на којшто тој е прочитан”, тој ги одушеви и структуралистите и семиотичарите.

Во истиот есеј за Валери тој напиша: „Заслужната мисија која Валери ја направи (и понатаму ја прави) е тоа што тој на луѓето им пружи луцидност во едно во основа романтично доба, во меланхолично доба... на дијалектичкиот материјализам, во време кое го најавуваше Фројдовото учење и трговците на надреализмот...“ okno.mk | Margina #32-33 [1996] 214

Борхес ги обвинува и строго ги осудува книжевните движења (романтизмот и надреализмот) и формите на мислење (марксизмот и психоанализата) кои не се занимаваат толку со едноставно апстрактно мислење туку со прашања што се однесуваат на животот (иако на мошне апстрактен начин): тоа е недоверба во рационалниот поредок, класниот поредок, поредокот на егото, и побуна против нивната злоупотреба. животот како подрачје под прагот на свеста, како случај, борба или желба, како да го ужаснува, и секој напор насочен кон истражување на длабочините на тие води наидуваше на негов отпор и муртење.

Борхес беше интелектуално животно, солипсист заклучан - како Минотаурот од неговиот расказ - во лавиринт што самиот го изградил.