миндер (имн.) - и (сврз.)

Ќе скокнам... Подобро чесна в земја отколку нечесна над земја. (Се качува на миндерот и ја става ногата на прозорецот да скокне.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Арсо тешко се отпушти од прозорецот на миндерот и пак се затвори во своите неспокојни мисли.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Стариот да си се истегне дома на мекиот широк миндер и да потоне во слатка дремка.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)