Минатото ѝ е потребно, пред сѐ, најмногу на иднината, за да би се потпрела на него.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Годините и мачното селско минато ѝ ги замаглиле очите и затоа таа повеќе со срце го чувствува патот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)