Се смееме додека се тркаламе по ридот вртејќи се со милји додека вистински скоро и да не се движиме.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Шамаците и трските се затворија зад нив. Возеа една милја додека не стигнаа до трошната куќичка во пустелијата на крајот на светот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Им даваме леб, нивните усни премногу гломазни за да голтаат, со прекрасни бои и хипнотички движења при нивниот од.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)