А јазикот мој не за собитија, туку за сказанија беше надарен и со таков мед беше орвоухранет.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Соц-артот беше совршена демонстрација на тоа заедно со, на прво место, креациите на Иља Кабаков.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ако за Бојс, маста и медот беа доживеана реалност, животно искуство, за московската концептуална школа овие два материјали беа обид за афирмација на правото за културно и национално себе-поседување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сличноста на материјалите, во овој случај, се должи помалку на непосредното влијание отколку на сличноста на процесите на авто-идентификација.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)