Во еден од тие самотни зимски денови, ме стресе звукот на ѕвончето на вратата – толку долго никој немаше заѕвонето на него, што имав заборавено дека постои.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тој ден колку ли мајки паднаа покрај патот и дечките не си ги видоа?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А потоа едно зимско утро излегов на балконот и видов дека на столот на мајка паднал снег, го покрил нејзиното испразнето место.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)