На човека некако само од себе му се налага да ја замисли над шивачка или плетачка машина во задружна работилница, каде што жените, кога ќе влезе некој, го погледнуваат кратко под око, не исправајќи ја главата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кога ќе затракаат печатните машини во Македонија, сѐ ќе исчезне.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во Девојките од челзи значи имаме најинтересен инцидент, а грешките во работата со камерата овде се намерни, авторизи 106 Margina #15-16 [1995] | okno.mk рани; концепцијата на автономната машина во овој филм е најверодостојно отелотворена. честите неконтролирани зумови се потполно драматуршки неосновани (“очите на духот”, а не очите на раскажувачот); и излезите од фокусот се исто така нефункционални (црно-бели ролни).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова секако не е дело во кое авторот талка во темнина, туку самосвесно ја спроведува утврдената естетика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во таа билошка машина во телото, во кое се сместени милијарди разни клетки, сите се раздвижени, брзаат во извршување на своите активности, деноноќно – рече старецот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Потем се соземам несвесно
се враќам со временската машина
во виртуелната стварност
и продолжувам да си играм
да се занесувам
оти како инаку ќе преживеам
Мамо
- не знам!“
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
„Знаеш ли што се поткровјата? Тие се временски машини во кои старите отрпнати луѓе како мене можат да патуваат наназад четириесет години, кога сета година беше лето, а децата ги гонеа и опседнуваа сладоледџиите со колички.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Неговата најславна измислица е Лути (Looty): машина во чија внатрешност можете да гледате и секое око може да го види другото.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)