мама (имн.) - му (зам.)

Еднаш, мама му се развика на Зоки: - Каде си досега, денгубо една!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Таму в десно една мајка му ги брише солзите на синчето, го гушнува, го крева в раце, а тоа се зграпчило за неа како некое маче, ама веќе не плаче, усните на мама му се доближени до увцето и сигурно нешто убаво му шепнува, па се насмевнува и погледнува кон едно девојче кое се гушнало со своето маченце - и тоа, маченце - ќе стане прваче.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)