А мама ме проверува по историја.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Тато и мама ме држеа за раце така како што најмногу нејќам да ме водат: среде - како да сум заодалче и ме држат да не паднам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Мама ме прати, ако имаш две јајца на заем да ми дадеш, дека торта ќе прави“, како по правило ти снемува баш тогаш, а самопослугата ти е далеку по жешкото да го праќаш детето... мозокот ќе му изгори.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Мама ме погледна и кога виде дека ја слушам внимателно, продолжи да ми раскажува.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Многупати ноќе се будев од соништата во кои мама ме водеше в река, застанувавме во плиткото, а потоа таа ми го фаќаше главчето, и ме потопуваше додека јас губев здив под водата, и гледав како рибите ме касаат по лицето; или пак мама се претвораше во ѕвер и ме растргнуваше; или пак јас бев птица за која таа не знаеше дека е нејзината ќерка, па ме фаќаше, ми ја отсекуваше главата, а потоа го попаруваше моето обезглавено тело и ми ги кубеше пердувите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Или на што се качува, што би рекла Нора, што се прави еманципирана интелектуалка. 31 јануари Ќе одиме таму.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се будев во собата во која спиев со моите четири сестри, внимателно станував од креветот кој го делев со Паулина, и потоа на прсти се приближував до прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ама мама ме тегнеше за ракавот, веќе речиси немаше луѓе во ложата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)