маж (имн.) - и (сврз.)

Духот: Разбирам господарке, заповедајте!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
До полноќ, гужвата драматично се зголемува и, судејќи според зениците проширени како чинии, некои од овие луѓе ја земаат својата втора или трета доза.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Прво кажи им на сите овде колку мажи и жени натера да се заљубат во камили, жирафи или зебри?!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Забележувам дека ако маж и жена се заедно, Херман зборува со жената.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со оваа новела, која има тежина на донесување нов закон за пензиско и инвалидско осигурување, можноста да се стекне право на старосна пензија без оглед на годините на живот, само врз основа на одреден стаж [40 години за мажи и 35 години за жени] беше целосно укината (чл. 5, ЗИДЗ- ПИО/март.00).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Акциите, спрема друштвото, се неделиви (чл. 274, ЗТД). 3.  До првата и најважна промена на критериумите за стекнување право на старосна пензија дојде со измената и дополнувањето на ЗПИО (1993) од март 2000 година.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Хм, си велам, Достоевски е Достоевски иако една група мажи и жени, едни никакви луѓе, со даириња, со тапани, со бовчи, парталави, грди, кои очигледно лажат, крадат и убиваат без око да им трепне, јурат низ неговата куќа и ограбуваат сѐ што ќе стасаат.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Задушница е и сите мажи и жени одат в црква.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Смртта не прашува! - додаде вториот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
По сандакот одеа неколку мажи и стари жени, преврзани во црни шамии, роднини на покојникот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Толпа луѓе, мажи и жени, мислејќи дека веќе сум се вратил од кај црквата, се собрале пред куќата и извикувале закани и клетви.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Веќе не е сигнификантен полниот однос на мажот и жената, туку интерфејсот меѓу човекот и машината. Телото е застарено.“ 40 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не се работи за зачувување на човечкиот вид преку репродукција, туку за тоа да го степенуваме индивидуумот преку нов проект.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Оваа статична слика на хрватското општество во која улогите на мажите и жените еднаш засекогаш однапред се зададени и се чинат просто природни, сериозно меѓутоа ќе се разниша ако малку подобро го разгледаме историскиот контекст внатре во кој е ситуирана нашата стварност. Маргина 35
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа си седеше на ниско столче, секогаш зафатена со женска работа, и нејзино беше да слуша што зборуваат мажите и, ако треба, да им принесе нешто.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Колку мужи и жени после 30 години брак благодарение на фантастичната Клеопатра открија дека нивните брачни партнери ги варале цел живот, а они биле заслепени овци.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се молеше Бојана и се заколнуваше со тешки мајчини солзи, неумолива во својата преголема болка за толку рано однесениот маж и непоколеблива во своето решение да го запази синот, својата радост, својот нов живот, да го запази од сите патила што ги носи печалбарскиот живот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
По широките, како флорини, светнати скали долго крцкаа чевлите на мажите и шушкаа копринените фустани на жените. Куќата натежна од свет...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мажите и жените престанаа да си играат во креветите.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Избилдувани мажи и жени - коишто речиси без иронија ги нарекуваат beefcakes (говедски колачи) - добиваат аплауз од околината. Браво тело!
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Меѓу знаците на нашето враќање, Со вили како со огнени крстови Стојат мажите и жените го воспејуваат својот иден плод.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
21 Уставниот суд на РМ во својата Одлука У. Бр. 124/2008 нотира дека нееднаков однос по основ на пол постои „секогаш кога условите за остварување на пензија утврдени со посебен закон се различни за мажите и жените“.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
„Мажот и жената, да простиш, ќерка си ми ти мене, не ме личи да ти речам, ама мажот и жената под ложник се засакуваат.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Никогаш повеќе јас не можев да се насладувам со свирењето саксофон како во времето пред да научам да свирам; така е и со љубовта: штом се совлада технологијата на љубовта, исчезнува митската претстава за спојувањето на мажот и жената како нешто што се случува на неопределен и слободен начин.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Каква улога можеле да имаат тие военни времиња во создавањето на нови животи. Верувам дека имам право да прашам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Помислив дека ги спомнавте воените времиња како пример за поинаквото однесување на мажот и жената?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мене, затоа, стремежот во оваа книга ми е да го испитам и да го заземам секој јаз што ќе можам да го ископачам меѓу признатиот факт за културната различност на геј- мажите и неговата одрекувана вистинитост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мажи и жени кои беа способни за борба, ги собираа и ги праќаа на борбени позиции.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Откако никој од нив ништо не најде во келарите и амбарите тоа за што беа дојдени, одделија шестмина мажи и ги одведоа на Св. Илија, надвор од селото, Таму ги мачеа и на крај им ги посекоа вратните жили и пршлените и така ги оставија да искрвават.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кутнатите букови стебла од околните шуми, долги и по неколку метри, на рамо по стрмната угорнина ги носеа мажи и жени во одминати години.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Мажи и жени и по некоја уште нестасана девојка ги собираа и ноќе пренесуваа оружје од магазините во Преспа до планините на Грамос.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Трестеник – рече мажот и го спотера коњот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Овчари беа наши пристари мажи и сите главени од партијата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Денес треба и мажите и жените да работат, но и подеднакво да се грижат за децата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А сепак не е така - жените се тие кои остануваат дома со децата.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бугарија е слободна држава. Таа располага со пари, просвета, државни мажи и дипломати.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Уште повеќе, жените во државниот социјализам беа во директна зависност од државата, придружена од намалената директна зависност од нивните мажи, додека категоријата на моќта како конституирачка за односот меѓу мажите и жените не беше тематизирана.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Половата разлика ја потврдува празнината која стои помеѓу поимите за феминитет создадени од мажи и искуствата на жените.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ова е првото ниво на полова разлика: разликата помеѓу мажите и жените.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Мажи и жени, врзани и фрлени в зандани, во Ерусалим, во светиот град.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Шаторот беше дом и мораше да ги штити и мажите и жените во него од сите надворешни искушенија.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во таков случај, говорот се губи затоа што зборовите можат само да го растурат она што мажот и жената го знаат еден за друг.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Овие не се скарани воопшто... а и не се маж и жена!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„А бре, дете, за кабловска вака одат на врата“, ѝ шепкам додека ѕиркам низ шпионката, а пред врата стои маж и се клати напред-назад.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А за тоа, за да бидат српските војници толку погани со жителите на Потковицата, имаа посебни и нерасчитени сметки уште од времето кога српските четници, оние на војводите Јован Бабунски и на Вангела Скопјанчето токму овдека, во Потковицата, беа претепани и понижени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Набрзо потоа се случи и она, претепувањто на луѓето од началството, кога мајорот Загориќ и неговите катили со ножици им ги сечеа меса од мускулите на мажите и со скршени срчи им ги гребеа писките на нозете.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Странските чети, српските и грчките, ако научеа дека некој сој е организиран, односно дека стапил во редовите на Внатрешната македонска револуционерна организација, сите негови возрасни припадници, и мажите и жените, ги исколуваа, ноќе, надопица, на спиење, па сојовите, за да се одбранат од целосно уништување, се делеа на клонови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На имотов сме триесет, четириесет врзани мажи и толку возрасни момчиња, вели Лазор, тие тоа го знаат и затоа нема да нападнат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Савка живо се приготвуваше, понекогаш и ќе запееше: пред гроздоберот попот ќе ја благослови и таа ќе појде во куќата на својот чекан маж и не ќе се плаши веќе од потсмешливи погледи.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги собира мажите и ги тепа пред жените.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пред неа одеа три божји крста, а зад неа гологлави мажи и забрадени жени во црни шамии.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Савка живо се приготвуваше, понекогаш и ќе запееше: пред куќата на својот чекан маж и не ќе се плаши веќе од потсмешливи погледи.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таки беше висок, строен маж и неговиот соговорник делуваше ситно покрај него.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Само што дојдоа, девојките оттрчаа во градината да се видат со сестра им Пандора која беше веќе таму со мажот и бебенцето од една и пол годинка.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ги прекинавме врските меѓу детето и родителот и меѓу човекот и човекот и меѓу мажот и жената.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се прашуваше неодредено дали во укинатото минато било нормално да се лежи вака в кревет, во свежината на летната вечер, маж и жена без облека врз себе, да водат љубов кога ќе посакаат, да разговараат за што сакаат, без да чувствуваат никаков порив да станат, едноставно да лежат и да ги слушаат спокојните надворешни звуци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Цел на Партијата не беше само да ги спречи мажите и жените да создаваат врски што таа не ќе може да ги контролира.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беа се растовариле на мегданите околу бањата, кои, како и секој петок попладне вриеја од чези, дотерани мажи и растрчани деца.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
32. ГЛАСОТ Е ПОБРЗ И ОД ВЕТЕР - не в пустина, а меѓу маж и жена, ветерот тука отпосле ја мете прашината гласот што ја кренал...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
33. ОГАН И БАРУТ НА ЕДНО МЕСТО СМЕ КЛАЛЕ - кој во тоа не ги гледа мажот и жената лично, и не сакајќи тие некогаш сѐ од себе би дале да стекнат својство на такви експлозии слично...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
18. ГОСПОД ШТО ЌЕ СПОИ, ЧОВЕК ДА НЕ РАЗЕДИНИ ПОТЕМ - но и матичарот да се јави на закопот со власта па и со параграфи да го приклешти тој, скротен, спор меѓу мажот и жената адамоевински прастар...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
По погребот, Лена, снаа му, остана таму, да биде некое време блиску до мртвиот маж и да го надгледува, како што вели, уредувањето на гробот што мене ми го даде.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Оти веднаш тука до нивниот вагон, Чана меѓу првите се најде долу, а веднаш потоа, дури и пред да стане свесна за кого се работи, беше опкружена од мажи и жени.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Најпосле, и овде постоеше Одбор, го викаа Одборот на Егејците, ама овој Одбор не беше власт како оној во Гаково, туку колку да ги собира Егејците околу себе и да помага преку вистинската власт со социјална помош за старите, жените без мажи и за децата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Зашто човекот е Бог, а Бог е човек, светот не е ништо друго но светот на мажот и жената.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
IV Во ова царство на мажи и без царови Да му се поклонуваат сите на ножот В раце што го стегаат овие црни беласици И кории; Со него сите очи да им се извадат; Во онаа провалија долу И телата со него да им ги избодат - На опинчарите на рибарите на брсјаците Да остане ова царство пусто И само камен Црн гол камен да се народи Името под себе да ни го чува Внуците да ни ги откопаат Со нив и ние да векуваме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ќе дојдете вие плеќести црни мажи и деца и неба и птици на овие брегови Трпко и ден и ноќ и ден и ноќ да нѐ барате нас мажи и деца и неба и птици Вардар престорени и мостје црно од грижи дали ќе се најдеме ние што го извишивме овој мост за нови плеќи и вие што ќе го извишите.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
V Господи Од пепелва на моево царство Народи мажи и сиромаштија. Прилега ним да им принесеш барем камен Со него да се хранат и да израснат Високо високо До откај почнува да се симиња Царството твое надолу Од тамо да го здогледаат Своето кој знае кое колено Што им недостасува.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Од ден на ден оваа мисла Стале ја ширеше по сите околни села и почна редовно да се вртка околу дабот и кладенецот Илинец, каде што сопственицата — сега вдовица, — Трна, секој Илинден колеше по едно имањце како на вакавиште да ѝ го пази свети Илија последното детенце Петка, бидејќи пред некоја и друга година беше умрел мажот и Стале и три постари деца, та Пецето ѝ беше единствената надеж на изгорената мајка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Напатена по Солун по туѓи куќи, слугинка, и таа, и мажот и, кој не се враќал со недели и месеци да ја види, сега Доста осети дека влегува во нов живот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Та Илко носеше само ново откако умре Стојанка, и штом едни ќе се прокинеа, Митра ги оставаше настрана и вадеше од ковчегот други нови, што га беше донесла Стојанка, та одвај чекаше да се прибере некоја сиромашка и да ѝ го даде мажот и сета беља со него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Смеј се мори, смеј се, коа да не си видела како се гушкаат маж и жена! — пак ѝ се брецна, сега посериозно, мислејќи во моментот дека нему му се смее.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога таа би била на место на Обама, уште сабајлето на петти ноември Џорџ Даблју Буш би завршил на гилотина, Џон Меккејн би го испратила да дроби камен во Гвантанамо, Кондолиза Рајс јавно би ја шишале пред Капитол Хил, на Дик Чејни би му пуштила луѓе да го дават со свилен гајтан, а на Сара Пејлин сосе мажот и петте деца би им пресудила ко Ленин што им пресудил на Романови.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Потоа срипаа проповедници на разни религии да корнат коси дека бракот е од Бога изумен како заедница на мажот и жената, те само на мажот и жената, ни под разно на мажот и мажот или жената и жената, уште помалце на жената и мажот.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Марије млада невеста родена деведеста по грешка со дете заглави свадба мораше да направи Везден на мобилен киснеше на шопинзи често идеше со другарки кафе пиеше мажот и непран идеше
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
И сите, и мажите и жените, мораа да носат со себе народни носии.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се смрачило и си го зеле мажот и жената Силјана, та си го однесле дома.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Тие си биле маж и жена и си коселе една ливада.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Цел ден што патував и на пладне стасав до едно поле и ево ти двајца луѓе маж и жена кај си косеа една ливада.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Едно го виделе Силјана мажот и жената, ги оставиле косите и си проговориле помеѓу си со нивниот јазик и се изнасмеале.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Од горе по другата страна на тротоарот пристигна еден младич со мустаќи протегнати токму по работ на горната усна и со вратоврска на која беа отиснати цела плажа мажи и жени.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
3. Внатрешен опис (солилоквиј) „Беше доцна навечер кога стигнав“13а небесното царство тивко без оглед на мените, тропите, содејствата (и брокатот, и баршунот и муслинот, и сомотот пошумно од него шуштат - и допирот на кожа на маж и крзно на лисица во време на обнова мрмори повеќе од него!)
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мажот и жената се држеа еден со друг како да се сопнале на работ на некој неза-мислив гребен што гледа во бездна, толку длабока и мрачна што како да немаше крај.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И така беше тоа секогаш, на планетата Венера, и ова беше училницата со децата од мажите и жените што со ракети дојдоа ваму, во овој дождлив свет, за да основаат цивилизација и да го минат својот век.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Да?“ Мама погледа спроти масата што ја постави како некаква прекрасна сребрена стапица, чудесна јама со сосот од печено месо во која најпосле, како побеснет ѕвер од некои дамнешни времиња, фатен во јама со катран, можеби ќе попадне нејзиниот маж и ќе биде задржан во неа за да гледа низ решетките од јадеци, засекогаш на сигурно.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Мажот и жената се стресоа, напрегајќи се со рацете да се пронајадат еден со друг, да се прегрнат цврсто.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Одеа исправени, на задните нозе, носејќи метално оружје во предните. На нозете имаа чизми. Беа мажи и имаа очи, уши, уста, носови.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во новиот мрак, мажот и жената запреа со нишањето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Зар не ја знаеш онаа, старата? Тргнал некој слеп на питање, та попат го сретнале некои мажи и го прашале: а бре, кој ти ги извади очите? Брат ми, - рекол слепиот. Е, затоа ти се ископани толку длабоко...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Од сликите воскреснаа и маж и жена и сласт и ужас и бог и ѓавол, божествено и сатанско, злосторник и покорник.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- „Дали некогаш сте се запрашале колку многу енергија е потребно да се создаде нешто, несебично да откинете парчиња од душата и да подарите душа?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Првпат виде толку многу мажи и жени со преврзани глави, раце, нозе и гради.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Помисли дека копаат ровови или земјанка, ама кога виде легнати млади мажи и жени со бледи лица, подуени и неподвижни - разбра - копаат заеднички гроб.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дури сега командата на ДАГ ја виде опасноста и нареди офицерската школа, составена од петстотини курсанти, која е во резерва и со седиште во селото Брезница, со трчање да оди на помош на 102 бригада во чиј состав беа постари мажи и голем број инвалиди.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Би можела да се обвиткаш околу дебел маж и никогаш да не се дофатиш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа заради Бомбата, поради загадувањето на животната средина, поради четирите коњаници на Апокалипсата, затоа што уништувањето може да се случи додека да трепнеш.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа во чест на мажот и жената, во чест на ѕверот, во чест на Бога.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Би го прашала, Колку краци има оваа ѕвезда?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го правеа затоа што беа распуштени, дома на слобода, живи и интимни, затоа што повеќе не можеа да чекаат, не можеа да го чекаат одредениот час, точното време или температура, не можеа да ја чекаат иднината, месиите, мир на земјата и правдина за сите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога би се омажила за дебел човек, секоја ноќ би цртала ѕвезди на неговиот грб.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Потамина тргна по улицата нагоре, излезе над село, сврте по друга улица да се враќа и наскоро пак се најде на средсело пред продавницата што уште не беше отворена, но таму, раштркано, веќе беа наседнати пет-шест постари жени, два-тројца исто така постари мажи и едно девојче со отворен уста, убавко, но по изгледот тутулаво.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Многупати, под фереџето, се криеја мажи и така се извлекуваа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги скопела мажите и правела некаков гулаш од човечки јајца.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Без куќа, без маж и без дете, што се вели, и презимето негово не ти прилега.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ми се падне еднаш да зборувам за рамноправноста меѓу мажот и жената и, само што го спомнав зборот рамноправност, стана еден човек и свика: — Сѐ, сѐ, само тоа не!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Секаде е затнато од мажи и жени што се нашле по многу години. Плипот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)