Таквите луѓе никогаш не застануваат.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тука во Лондон, огромна маса луѓе никогаш немале доволно храна, од раѓање до смрт.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но луѓето никогаш не се вратија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)