лузна (имн.) - гласно (прил.)

На братучедот одеднаш му стана непријатно.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Човекот со лузната гласно се изнасмеа. „Ха-ха-ха... Таа има друго работно место“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)