лубеница (имн.) - и (сврз.)

Манол Форевски и Ристо Коларов дотркалале една лубеница и се ладиме. Може да имаше 30 кила.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Скинала две лубеници и тргнале да си одат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Беше Света недела, беше рано изутрина, беше Божје изображение, ден кога во Потковицата се обискуваат првите плодови на летото, лубениците и грозјето и беше само два дена по разговорот со Дамческите, кога во гостинската одаја влегоа Руса и мајка ѝ.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Донесоа понада како за болен, лубеница и урмашици во едно плитко пјато.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Сега децата ќе јадат млака лубеница и нема да им се бендиса!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И секогаш, како за инает, нешто ќе му се залепеше на мундирот: или парченце сено, или некакво конче; згора на тоа, тој поседуваше особена дарба – кога оди по улица, да стигне под некој прозорец токму во мигот кога низ него се исфрлаат најразлични гадотии, и поради тоа на својата шапка секогаш ќе понесеше корки од лубеница и диња и слични глупости.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ми жубори вода од некаде, се цедат скршени лубеници и портокали, се точат ладни бози и газози.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)