Колку и да забележував радост кај моите сопатници зашто се приближуваа кон Приједор, нивните лица ги покриваше сенка на неизвесност.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Камилски најпосле со задоволен израз на лицето ги собра своите списи на избраните турцизми како најопасни.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
А кога Камбиасо своите цртежи геометриски ги стилизира, кога човечките тела и лица ги претворил во кубички роботи со тоа ги антиципирал можностите на модерниот кубизам; Леже, на пример, повремено свесно ги користеше влијанијата на Камбиасо”.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Камењата туженото лице ги вади со експлозивот; видот на експлозивот, количината и начинот на употребата не ми се познати; не можам да се произнесам дали пукнатините на куќата што се предмет на оваа расправа, се произлезени од потресите на експлозиите на мините при вадењето на каменот или се од нешто друго зашто тоа не спаѓа во доменот на мојата струка”.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Сакаше да делува рамнодушно, но не му успеа, зошто на лицето ги помина сите бои од виножитото. Цела палета.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Неговото лице ги сечеше светлосните снопови откривајќи им за миг болка, патила, нагон.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Од една страна на лицето ги познавам, а од другата ќе ми стојат непознати. 10.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ваквата новонастаната обврска за странскиот работник е во контрадикција со веќе утврдената домашна легислатива, која утврдила овластен орган (Управата за јавни приходи), кој ја потврдува околноста дали некое лице ги намирило своите обврски и ваквата обврска не може да им се наметне ниту на домашните работодавачи кои вработуваат странски работници, ниту на странците што бараат вработување во РМ, со што ваквата формулација чекори на работ на неуставноста; б) дополнително беше утврдено дека при истек на дозволата за работа на странецот не смее да му се издаде дозвола за вработување или лична работна дозвола без тој привремено да престане да ја извршува работата во државата, а доколку барањето се поднесува пред истекот на важноста на дозволата за работа и странецот ги исполнува условите предвидени во овој закон, во тој случај издадената дозвола за работа ќе биде укината, а новата дозвола за вработување т.е. личната работна дозвола ќе биде со рок на важност на претходно издадената дозвола за работа (чл. 3 од ЗИДЗРО/фев.14). 4.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Страв голем ги згрчи грлата, ги скрши рацете и колената ги свитка, лицата ги искриви, се вгнезди во очите, проникна под кожата, влезе во коските, го помати умот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Со оваа измена и дополнување на ЗИПДНД (1992), новите казни беа драстично зголемени имајќи ја предвид просечната плата во 1992 година. 10 Дотогашните 45.000 до 450.000 денари кои беа предвидени доколку правното лице ги исплати платите и надоместоците спротивно на одредбите на овој закон беа заменети со 150 до 200 просечни месечни плати, додека казните за одговорното лице кај правното лице, од 2.500 до 25.000 денари, беа заменети со 30 до 50 просечни месечни плати (чл. 2, ЗИЗИПДНДР/окт.92).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во секој случај, едно е сигурно: ако јас сум црна овца – иако во тоа лично воопшто не сум убеден – но, ако сум, тогаш јас сум од поинаков вид од онаа на стрико ми Ото: ги немам неговата леснотија, неговиот шарм и, згора на тоа, ме притискаат моите долгови, додека нему, очигледно, не му пречеа.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не се погрижи за мојот, и уште и ме искара,“ а сега дај ми го твојот!“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но ужасеноста на значајното лице ги надминала сите граници кога тоа видело дека устата на мртовецот се искривила и, откако повеала од неа страшна гробна реа и ги изговорила зборовите: „А!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Доенчињата се смируваат штом ќе ги кренам в раце, а кога ќе ме видат се смеат, ако воопшто можат да се смеат, иако велат дека моето лице ги плаши луѓето.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Како било можно времето кое толку ја сакало двосмисленоста, кое повеќе зборувало за Протеј отколку за Аполон, повеќе за казаустиката отколку за Апсолутот, за кое сè и секој биле реверзибилни, па и самиот грев, за кое сè имало (барем) два аспекти, да ја превиди сосема конкретната слика - староримскиот бог на вратата Јанус, богот на “почетокот” чие што седиште е Монс Јаникулус?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Овој бог со двократно лице веќе во Рим бил предмет на прециозни прикажувања, а неговиот лик бил чест декоративен мотив. 218 okno.mk Веќе Леонардо во цртачките експерименти во Kodex Atlanticus лицата ги подвојувал и прекршувал.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)