Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Не беше тоа којзнае какво јавно читање затоа што станува збор за читање на час по литература во прва година во гимназијата.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

И така, првото нешто што ќе треба македонската интелигенција да го извојува тоа е: отстранувањето на недовербата меѓу интелигенцијата со разно национално и религиозно образование; обединувањето на таа интелигенција како во самата Македонија така и зад нејзините граници; заедничкото опсудување на општите интереси на Македонците; отстранувањето на национално-религиозната омраза; воспитувањето на Македонските Словени во чисто македонски национален дух; задолжителното изучување на македонскиот јазик и литература во средно-учебните установи во градовите со словенско население; обучувањето во селските училишта со словенско население на македонски јазик.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Макар минимално ова влијание врз турскиот јазик, според Татко, се остварува во XVIII век, додека во литературата во текот на XIX век.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Организираното истражување, создавање и испитување на можностите и дометите на оваа своевидна деструкција на традиционалната линеарна литература во пракса е започнато на Браун универзитетот, а напоредно се прошири и на голем број универзитети во светот, во рамките на наставата за книжевност и креативно пишување.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Писателот суштински почнува да исчезнува, на некој начин станува анонимен, и тука доаѓаме до онаа точка која литературата во хипертекст на разни нивоа ја поврзува со усмената литература.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Актуелни активности како писател: Претседател на Собранието на Друштвото на писателите на Македонија; Уредник во Издавачката куќа „Дијалог“ од Скопје; Главен и одговорен уредник на Македонски книжевен гласник „Синтези“; Член на Уредувачкиот одбор на едицијата „Македонска книжевност 130 тома“, на македонски и англиски јазик и на антологиски избори на македонската литература на седум јазици; Раководител на проектот „Македонски книжевен лексикон“ (од Св. Климент Охридски до денес), Институт за македонска литература; Член на Организациониот одбор на Меѓународната манифестација „Рацинови средби“ во Велес; Бил: Претседател на Советот на Струшките вечери на поезијата (1979); Претседател на Друштвото на писателите на Македонија во два мандата (2000 – 2002) и (2002 – 2004);

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Составувач и приредувач на книгите: - "Македонската книжевност во книжевната критика", пет тома (1974).

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

- „Современа македонска поезија” – на македонски и англиски јазик (Во рамките на едицијата Македонската литература во 130 тома).

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Бил учесник на повеќе научни собири од меѓународен карактер, одржани во Македонија и во странство: Македонско-руска научна конференција (Охрид 1995), Македонско-чешка научна конференција (Охрид 1996), Руската литература во контекстот на светските литератури (Москва 1993), Литературата на руската емиграција во културниот контекст на Европа во ХХ век (Софија, 1993).

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Бил: Новинар во “Нова Македонија” (1971 – 1977) Уредник за уметничка литература во издавачката куќа “Мисла” од Скопје (1977 - 1980) Уредник на емисијата “Литературен мозаик” на Македонското радио (1980 – 1985) Лектор по македонски јазик и литература на Карловиот универзитет во Прага (1994 – 1997) Акредитиран новинар на Македонското радио за Средна Европа од Прага (1994 – 1997) Студиски престои: Руски стипендист на Универзитетот Ломоносов во Москва (во академската 1989 – 1990 г.) На покана на Универзитетот Ломоносов од Москва остварил студиски престои во Русија и во 1993 и 1994 година.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

Европската историја на литературата во едно се согласува: еуфистите, маниристите, гонгористите, кончетистите и прециозите не биле ниту политички легитимисти ниту религиски конформисти (иако понекогаш се „продавале“ за такви), ниту биле следбеници на било какви утилитаристички етички теории и токму тоа ја фрлало во очајание идеалистичката историографија на 19-иот век!

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

За време на овој престој на Христов во Македонија, на Универзитетот ”Кирил и Методиј” во Скопје му беше доделена титулата ”Почесен доктор” (Honoris causa) по филолошки науки за неговите истакнати големи и трајни заслуги во континуираното и високо уметничко афирмирање на македонската тема во американската литература во ХХ-иот век.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Но и покрај тие обиди за индоктринација, М. Вестерн, пристигнувајќи во Македонија, ќе забележи дека во „Скопје, Прилеп, Битола и во Охрид и во селата на запад се пројавува автентичен, дури и нагласен македонски национален патриотизам“ и дека македонското население не се смета „за Грци, Срби или Бугари, туку за Македонци“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

А исто така и при престојот во Србија од некои кругови му била предочена литературата во која Македонија се третира како дел од „Јужна Србија“.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

12 Нешто слично се случуваше и кај нас: основните поттици што можеа да се најдат во прозното творештво пред една литература во нејзиниот синхрон миг на раѓање и на подем, беа инспирациите од фолклорот.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Нека читателот, сепак, не се залажува од ведрината која се добива од читањето на ова дело: ако алегоријата, претставена од еден од најоригиналните и најзначајни писатели на современата литература во Македонија, мошне богата но често непозната на Запад, претставува според повеќе обележја силна лекција на надеж, ова дело сепак не постои само како трагичен сказ, како рефлексија преточена низ мали импресионистички допири како на клавијатура, но опстанува со својата голема длабочина наспроти опасната суета на идеологиите кои сакаат да направат еден нов човек, низ спасувачко посредство помеѓу непостојаноста на феномените, генерално, и, посебно на посебната нестабилност која владее на Балканот.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Италијански драмски писател, романсиер, автор на бројни кратки раскази, поет и добитник на Нобеловата награда за литература во 1934 година.