лисица (имн.) - се (зам.)

„Ноќе и лисиците се кикотат“, рече еден Сандре Самарија. „Ќе се обесам ако не е така.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јордан Шоп не се согласи: „Тогаш качи се на ридон и види кој се кикоти, кому му се јаде варена пченица над туѓ гроб.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Слушајќи тие зборои, лисицата се приближала до јазоецо да му чуе и тој ум и јазоецо посакал ѓоа да ѝ шепне на уо.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Лисицата се пикна во ќошот од пештерата и навистина заспа со длабок сон.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Нанишанив - бум! Лисицата се тршна на снегот. Ја нарамив и право ваму.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)