лиса (имн.) - во (предл.)

Коа приближиле до градот од воденичарот, од еден саат скраја отрчала лиса в град и беше запалила едни пусти и ветви сараи, та беше се вратила назад и беше му рекла на царските луѓе: да се вратат назад, чунки му се запалиле конаците на Тумбурли - бега.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Зел секирата и ја вчелосал лиса в чело, та ја отепал, а јазоецо го пуштил од стапица да си оди по работата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)