(212) Така функционира досадата, како болно опсесивен паразит на телефонската мозочна линија која нѐ поврзува со животот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Таа прва, генерална асоцијации на театар (која е лајт- мотив, нишка која го поврзува целиот филм) сепак е мамка, илузионистички трик на Гринавеј, еден од многуте во таа толку забрзана, драстична и морбидна игра на раѓање-убивање, што гледачот го губи “стварносниот компас” (да, чиновите завршу ваат, декорот се менува, публиката аплаудира, но мртвите глумци не стануваат!) и веќе не е способен строго да ги разликува линиите кои, прво, ја разделуваат самата комплексна театарска сцена, потоа оние линии што ја разделуваат таа метастазирачка “сцена” (многу поголема од самата себе!) од публиката во “театарот” (многу поголем од самиот себе), а на крајот гледачот (а кој гледач???) има проблеми дури и себеси да се лоцира на некаква си мета (филмска) позиција, бидејќи една од основните стратегии на Гринавеј е разнишувањето на било кој “стабилен” агол на гледање.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во цврсто поврзаните фрази, линеарното претопување на тонови и вертикалната дисонанција, создаваат единствен спој на лингвистички линии кои се движат во времето една врз друга, како спирала.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Главниот штаб на ДАГ оцени - тој покажа на картата на која беа исцртани црвени и сини линии кои ги означуваа позициите на двете војски - како што гледате, натамошното опстојување на лозициите што ги држиме е невозможно.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Точно е дека нашето општество е поделено на слоеви, и тоа мошне строго поделено, и по линии кои на прв поглед изгледаат како да се наследни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Една од најголемите простории на најгорниот кат на Палацо Граси беше искористена за изложување на Дишановото „вализе“ и голем број оригинални слики репродуцирани во оваа комплицирана и прецизна збирка, обесена по ѕидовите што го опкружуваат експонатот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Уникатниот предмет содржан во вализе-то на Мата беше познат (од списокот што го објави Бонк во својата книга за “вализе-то”) но овде беше изложена за прв пат; оваа полуапстракција (13) направена од примероци од влакна од косата, од градите, од под мишките и од гениталната зона, аранжирани по вертикала со само една тенка линија што наговестува контура на тело, и неколку исто така бледи линии кои асоцираат на формата на пенис во ерекција. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 113
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Овој Codex всушност содржи (во втората книга) цртежи за човечкото движење - така Фолио 22 ги илустрира различните положби на човек кој преминува од лежечка во стоечка положба, со низа испрекинати кружни линии кои ги опишуваат поместувањата на значајните точки на телото - и кои мошне потсетуваат на студиите на Duchamp.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ја извади со еден потег, несвесен за линиите кои се исцртуваа долж притиснатите места.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Го сакав Дали заради остриот изглед на неговата архитектура - Кирико е многу сличен - долги сенки, бескрајна далечина, линии кои се собираат во перспектива...лица без облици.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Тој додава: „Каква атомска бомба?“
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Намерно се задржавме првенствено на доживувањето на Џоан на нејзиното „вистинско” и нејзиното „лажно” јас, за да покажеме дека таквиот начин на согледување на проблемот не го нарушува сопствениот опис на пациентот, ниту бара од нас бришење на оние линии кои не се „вклопуваат”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Марјан…, Станко…, Бојан… Ги читаше имињата на починатите и чекаше, со телефонот на уво, да му кажат од другата страна на линија кој починат кога ќе биде донесен во погребалното.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Проблемот е што огромната комплексност на меѓузависностите меѓу симболите е тешко да се претстави со неколку линии кои ги поврзуваат јазлите.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Линијата што ја исцртувам со своите нозе за да стигнам до музејот, е поважна од линиите кои ги гледам на сликите изложени во музејот“, пишува Хундертвасер, а на крајот од манифестот ја испишува реченицата „рамната линија го води човештвото во пропаст“ на германски и француски јазик. Margina #19-20 [1995] | okno.mk 127 За разлика од рамната линија, „која води во пропаст“, спиралата е „органска“.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
За време на Студената Војна, граничните линии кои ја разделуваа Западна од Источна Европа беа интензивно патролирани и означени со бодликава жица, набљудувачници и мински полиња.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Ја следеа, ја дополнуваа со познати и со непознати имиња, семејната линија која стигна и запре крај Езерото, со речиси сите свои припадници.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)