лето (имн.) - нема (гл.)

„Ех, барем малку да заврне, да разлади! Ова циганско лето нема крај“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Но сега, кога се најде во својата соба како во туѓа, од сето тоа лето немаше ништо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
А вечерта, на срецелото, со главите на другите домаќинства, по долги меѓусебни разговори и откако врз основа на долгогодишни искуства ќе ги утврдеа временските прилики, сигурно дека и ова лето нема да ги изненади со невреме, ја прогласуваа жетвата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)