Валентина Васон јадела некои божествени печурки во Мексико и се видела себе како се наоѓа во Версај во 18 век слушајќи некоја Моцартова музика.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Морам да им кажам дека сум многу старомоден, практично пуританец, и дека единствено пушам како оџак - сега кога на секоја кутија цигари се наоѓа предупредување, на секоја цигара има по два филтера - и дека пијам кафе наутро, напладне и ноќе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Би пиел и алкохол, но направив грешка и отидов на лекар кој го забранува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Лена, 28-годишна жена, на третман била пратена од нејзиниот семеен лекар кој со мноштво лекови ја лекувал од неподносливи главоболки. Но, и покрај лекувањето, тие не престанувале.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тогаш тој стоеше на палубата на бродот што заплови од Цезареја кон Рим, придружен од Аристарх од Солун и од Лука, лекарот кој постојано, под будните очи на римските војници, запишуваше сѐ што се случуваше, оти како и тој самиот веруваше дека мора да се пишува за да остане нешто за поколенијата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Не само Огнена туку и мене ме куражи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се однесува како лекар кој ја проучил ситуацијата и утврдил дека сѐ е в ред.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Лекарот кој едно двапати го прегледа рече дека нешто му ги јаде џигерите.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Со мене стигна постариот брат, лекарот кој, откако забележа дека здравјето на Мајка постојано се влошува, доаѓаше секој ден да ја види, да ја прегледа, да ја охрабри.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)