леб (имн.) - со (предл.)

Меѓутоа, беше невозможно сирењето да се замени со круша, плимата со осеката, држалката со секира, мелодрамата со драма, песот и мачката, денот и ноќта, и лебот со путерот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Му дофрлив парче леб со путер, останато од вечерата. Го лапна без да трепне.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Појадувавме едно парче леб со кашкавал или салама и чаша чај или млеко. Во осум часот ни почнуваше наставата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Бидејќи немаше доволно пченично брашно, мајка ми го месеше лебот со една четвртина компири.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И цвекло јадам, и ужинката, дури и лебот со мед.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Почна да плаче, го фрли парчето леб со мајонез и тоа падна на подот, се разбира од страната на која беше мајонезот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Точно во тоа време ме известија преку тајни канали дека Сталин бара да се прекине со дотогашните методи од кои помодрував: ме следеа, провокаторски се обидуваа да ми поттурат леб со здробено стакло во тестото, ми се закануваа со нокти и со ками.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Летното сонце не можеше да ни ги стопли коските, се тресевме и ги триевме дланките една од друга, и нагоре-надолу од бутовите до колената.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Појадувавме леб со лажичка путер и чај, а потоа излеговме пред бараката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кога сите шумови се стишаа, срипав од постелата и брзаница ги извршив сите утрински задолженија. По ѓаволите!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Често ќе добиевме чаша млеко или парче леб со козји кајмак.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)