леб (имн.) - на (предл.)

И уште тука се виде дека четворицата ортаци што го нападија Турчинот не јадат леб на една софра.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога дојде софрата за ставање, Доста стана, го зеде ѓумот и леанот од под ковчег, и, ни пет ни шест, по сиот домаќински ред и адет им тури вода на рацете на машките, ја зеде софрата; а да не поткрева веднаш во ноќвите, ѝ вели на Митра, која тукушто ја извади тавата од оганот: — Дај ми а, сестрице Митро, тавата, отвори го ковчегот и клади леб на синиата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Како да не! И не само еден. Ти аги тепај колку ти душа сака, но ќе гледаш да не биде лошо и за селаните каде ќе и тепаш агите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ќе и учиш селаните да стапуваат во организациата, да си прибираат оружје, да и пазат луѓето шо ќе идат кај ниј, да не жалаат оти ќе дадат парче леб на такви луѓе и; шо е најглавно, да се спремаат за големиот ден кога ќе му се каже да се дигнат сете како еден во оружана борба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Човекот без брада го испушти парчето леб на подот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Почна да се вртка на седиштето. Најпосле стана, се отетерави несмасно преку ќелијата, пробуричка низ џебот на својата униформа и срамежливо му подаде едно извалкано парче леб на лицето-череп.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во Козар Маало, блиското Пошта Маало и околината, живее во разбирање, пријателство, солидарност, притекување на помош, делење на заедничкиот леб на сиромаштијата на повоените години цел еден мал свет, на стравот од неочекуваните упади на власта: побројните Македонци, Албанци, Турци, Срби, Унгарци, Руси, Грци, Бугари, Хрвати, Французи, Ерменци, Евреи, Власи, Роми и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Често луѓето ги споделуваа семејните и другите празници, обичаите, навиките, но и надежта за посреќни денови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тогаш кај топлото виме на овцата-мајка Бојан го виде малото јагне, ојагнето додека тој се задржуваше во колибата и му го подготвуваше лебот на кучето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
При влегувањето на младенците во брачната соба ѝ ги зимаат лебовите на Антица, како и свеќите на обајцата — Антица и Николаќија, ги забиваат во средината од лебовите и така ги оставаат на јашмакот од оџакот.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Мајка во животот на семејството како да беше задолжена за малите нешта на историјата, за лебот на денот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поза Додека месечината од мракот парампарче прави во нас несвесното е распослано како освојувачот пред Рим кајшто сите патишта водат тој што во тебе бара сличности со историски ликови фрески соѕвездија твој домородец е варварин биди испади го биди на оваа гозба нема ни мудрости ни шлаканици ќе се сликаме голи и гладни додека ги јадеме животот и лебот на љубовта и за твојот и за нивниот мирен сон.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Или ќе си го остави торбето со лебот на некое дрво, а тие ќе му го скријат и тој цел ден гладен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Во есента на 2002 година го објавува својот прв дел од автобиографијата Да се живее за да се раскаже и првите 50 000 примероци се продадени само за две недели.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Поважни дела на Х. Бел се: Куќа без чувар (1954); Лебот на раните години (1955); Билјард во девет и пол (1959); Мислењата на еден кловн (1963); Пречесто одиш во Хајделберг (1970); Групен портрет со дама (1971); Загубената чест на Катарина Блум (1974); Жените во пејзаж со реката (1985); Завештание (1985).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мајка стоеше на прагот, како врата на нашата надеж, како колепка на нашите животи, како тврдина на нашата куќа, како гнездо на нашите надежи, заштитникот на нашиот дом, лебот на нашата сиромаштија, лекот на нашите болки, недогорената свеќа на нашата куќа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Партијата на власт (меланж од Хард-рок тепачишта до тнр. „елитисти“), либерали-ротаријанци што не им пратиле ни пет кила леб на нивните сограѓани од Шутка, на пример, потенцијални нови центри на моќ збутани во екстремно жолти списанија, второкласни спортски клубови, море пиратирани филмови, телевизии ко видео-клубови - инертни и предвидливи, најнепрофесионалиот балкански државен весник „Н.Макетонија“ („Темница“ - популистичка глупарија, „Мртовечки здив во огледало“ - „независен“ лист со компактно најступидните колумни во историјата на новинарството) - тоа е духот на оваа средина?! Се препознавате?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Може да ви е нарачана киската, вели Маса Кулумоска, дали клале леб на киската, како го скршиле лебот, вели, и дали фрлиле пушка?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)