кустос (имн.) - во (предл.)

Изградил еден анти-свет, совршен и кохерентен простор во кој неговиот ум може да измислува колку што сака...
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Џорџ штајнер, исто така, нѐ потсетува дека “Борхес е кустос во душата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А Патриша Меривејл, која го споредуваше Борхесовото дело со она на Набоков, завршува со следната дистинкција: “Додека Набоков обично ги пушта своите актери ‘да испарат’ и нѐ враќа во стварниот свет, Борхес ја доведува својата приказна докрај и постојано нѐ потсетува дека обајцата, и писателот и читателот, се ‘творба од која се направени соништата’.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јиржи Шевчик е главен кустос во Градската галерија во Прага.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговите изуми се оддалечуваат од активниот неред на животот”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)