А вистината е: токму како што мак. политика и мак. производи ни оддалеку не се ниту релевантни ниту конкурентни на некаков си европски пазар кон кој гравитираме, така и мак. култура нема доволно силни личности, ниту низ творештвото, ниту како силни каризми околу кои се „ројат“ луѓе и идеи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таа може да се најде, на пример, во неговото асоцирање на германското Ich (“јас”)19 со хебрејското Ish (човек).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За него се чини дека во Западната култура нема ништо толку основно или самоочевидно за да не се преиспита.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој исто така е многу критичен и ревносен да ги идентификува поголемиот број наши интуитивни и саморазбирливи предрасуди и потоа да ги стави под прашање.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Она што не е во ред е тоа дека објектите на културата немаат значаен идентитет надвор од она што ние го пренесуваме на нив.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)