Малата кукла не виде колкави солзи се одронаа од очите на куклата во витрината.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
А куклата не можеше да спие, зашто секогаш имаше огворени очи, па го долепи своето устиче до увото на Снежана и почна тивко, шегнешкум да ѝ раскажува за чудното, полноќно патување.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Не можеше ништо да каже, зашто ниедна кукла не знае да зборува преку ден.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Цврсто ја стегнала својата голема кукла и така гушнати спијат двете. Не, куклата не спие.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)