Тој остануваше да лежи во својот кревет, неподвижен со часови, со денови, со недели, гризејќи ги марамчињата, престилките, и крпчињата кои ги имаше собирано под својата перница. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Буди се,“ го слушнав во ноќта гласот на Клара. „Тишина е.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Зедов едно од двете бели крпчиња кои беа оставени на масичката покрај неговиот кревет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Извлеков од него еден конец, го замотав онаму каде што требаше да биде вратот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)