Во Каиро падна во несвест заради заврзаните црева, испуканите чиреви во стомакот и запалувањето на стомачната марамица, а бидејќи болницата беше преполна, внесоа кревет во заедничкиот клозет, за еден грчки хирург да ја усере целата работа и му го зашие своето заборавено шише виски; па тогаш на реденка го исфукаа арапските болничари, а една сестра украла пеницилин, па затоа му даде инекција карбол; потоа доби трипер во газот, па еден замислен англиски доктор го клистираше со врела сулфурна киселина, а некој германски практичар на Технолошка Медицина му го извадил слепото црево со рѓосан отворач за конзерви и ножици за лим (за него теоријата за бактериите беше „чиста бесмислица“). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 23
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
” Цицам ужас од лузната прободена со игла, подводниот врисок на тапите нерви им праќа предупредување дека доаѓа времето на копнежот, печат угризите на беснилото...
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој читаше лежејќи на кревет во своето мало сопче, кога братучеда му ја доведе.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Над креветот во мојата соба имаше една празна полица каде што ги сместив речниците, учебниците, некои други дрангулии и се разбира фотографија од нас четворицата - мајка ми, татко ми, брат ми и ние двете девојчиња со плисирани сукњички кои сме ги фатиле за краевите и сме ги рашириле што е можно повеќе.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Јас бев тој што те остави сама склопчена на креветот во студентската соба 1303. Те оставив сама на ветрометината на животот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но, кога сме веќе кај креветот, те молам тоа да биде француско легло, сѐ уште ја чувствувам пружината на оној твој кревет во Скопје.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Дишејќи ги така опојните мириси што избиваа од сламарицата, чувствувајќи го нивното благотворно дејство, на ум му дојде истото вакво дишење на сламата во плевната кога како дете се разболе; бегаше од болеста што го имаше приковано за креветот во собата и одеше кришум во плевната и запретувајќи ја главата во сламата и сеното, дишеше од миризбата и чувствуваше како го закрепнува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Богдан сега пак лежи болен, но не во болничкиот кревет во Виена, туку овде, дома, и пак ги чувствува оние исти полипи од болницата како му се заплеткуваат околу нозете и го тргаат во длабини каде што не можеше да дише и пак прави напори да им се оттргне и да дојде до здив.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дух на новиот век со кој се отелотворуваат на илјадници кревети во сите „Хајати” и „Хилтони” на светот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Кога ја донесоа дома за да умре, и ја легнаа на големиот брачен кревет во спалната, таа едвај да виде дека таму лежи човек.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
За него, креветот во собата за дневен престој беше поважен од кујната.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кога ќе заспијат навечер, таа ќе изброи по четири ноџиња во секој, а на крај своите две отечени и двете на најмалото во креветот во кујна, вкупно 16, и ќе воздивне од радост, па ќе се прекрсти и ќе му се заблагодари на Бога!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Немаше кревети во куќата на Трендафил и Ласа колку што имаше гости.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Сите, некако беа дома кај нас, како и ние кога бевме кај нив.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
На креветот во дневната соба пред да падне во постела седеше врз гума за пливање како мало дете кое уште не проодело за да не се преврти на едната или на другата страна.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
И реакцијата на моите сестри можам само да ја претпоставам оти тие доаѓаа од богатата рамница и од богатото село и од убавата куќа во улицата Лазо Колишевски број 10 во која се спиеше во чисто варосани и големи одаи на дрвени кревети, а знаеја и тоа дека таму имав кревет во кој сам сум спиел и една одајка од неколку квадрати со рустикална маса над која сум ги правел првите белешки од мојот Дневник, а и некои експерименти од физика и хемија.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во собите и коридорите поставија нови кревети во кои лежеа и по двајца, некаде и по тројца ранети.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Вечерта со Бреза заедно си легнавме во големиот кревет во спалната.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Сега му остануваше да се вработи, уште повеќе што го изгуби правото да има кревет во студентскиот дом и требаше да бара соба под кирија, а тоа, пак, подразбираше да има редовни, макар и скромни средства.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Бокалот со вода ѝ ја врати свеста. Ја придрживме за мишки и кроце ја однесовме на креветот во другата соба.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тој што ги пропишува божјите заповеди
ќе ги состави и човечките
забраните се услов без којшто не се може
во Сенатот, Олтарот и Креветот
во Науката и Уметноста
без оглед на егзактноста
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)