Како што излегува, тоа се објектите на кои текстописците од ТОНИ особено им се восхитуваат, кои им се подраги од невпечатливине, нискобуџетнине филмови од новите квир-филмаџии кон кои гледаат презирно (Ариел Шраг, дописник во форумот на ТОНИ и некогашен текстописец за Ди ел ворд, изнесува посебен презир кон експерименталниот квир-фестивал МИКС во Њујорк).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На долги и кратки патеки има да биде збркано, неодредено и чудесно. Robert Storr е креатор на современи ликовни дела и скулптури во Музејот за модерна уметност. Jir`i [ev~ik i Jana [ev~ikova
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Има, меѓутоа, една современа геј-култура која текстописците на ТОНИ не ја застапуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога лобираат да се сфати колку „навистина настрани“ знаат да бидат некои културни икони што не се бележат како „отворено геј“, текстописците на ТОНИ покажуваат – не сакајќи, и покрај нивната увереност дека се креатори на трендовите – баш колку им е архаичен моделот на геј- културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова се токму онаквите масмедиумски културни објекти што сѐ уште можат да служат како средства за настрано чувствување (Лејди Гага, ало?).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)