Лежи ничкум плеснат над земјата. И утопен во крвта негова млада.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па, и потоа преташе, крвта негова, ама јас, штом ќе претнеше тој, веднаш во таа дупката што му ја имав отворено со анџарот во гушата ќе му натурев горешта вода.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)