крв (имн.) - бев (гл.)

Неговата крв беше врелост на зол вепар. Нејзината кожа прскаше од напнатост.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Играјќи еднаш Најденко, не знам како сторило и забораило, та си поткренало шапчето да си избриши потта што беше се испотило од играњето, и веднаш беше болснало светлината од ѕвездата ви очите на друзите деца што го видоа, очите беа му се зеле од ѕвездата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
„Еднаш, уште пред години, крв беше паднала за таа иста вода“, рече тој колку што е можно поговорнички, „кога сопотскиот старешина, со помош на луѓе од Реснанскиот сарај, за рушвет, се обидел да ги сврти изворите кон нивниот синор. Тогаш, а камоли сега!“
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Со денеска, со утре, го пракса детето; чунки одцарска крв беше, та многу му ваќало умот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)