крајност (имн.) - исполнет (прид.)

Тој е една од оние кротки души, до крајност исполнети со добрина и љубов, некој за кого што добродетелта, помагањето, пружањето заштита, усреќувањето сé до саможртвување - претставуваат највнатрешна потреба.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)