крај (имн.) - ќе (чест.)

На крајот ќе заклучи дека планот за независна Македонија, која би можела да се формира по војната, “може да предизвика многу проблеми меѓу Грција и Југославија и Тито.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
На крајот ќе заклучи дека трите партизански движења: грчкото, албанското и македонското, не покажувале меѓусебен страв или сомневање и активно и спремно соработувале.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Ако не ви се смачи по триесет минути, ако не ви се смачи по шеесет минути, по деведесет - на крајот ќе бидете восхитени!
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Потоа ќе влезеше дома и долго на балконот Го полеваше цвеќето, ги забришуваше неговите листенца И на крајот ќе седнеше да испие кафе со младата домаќинка.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
И уште нешто: дали животот на мајка ми всушност претставувал едно вечно секојдневно заминување во се подлабока самотија?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали мора да е токму вакво лицето на нерадосната пустина во која на крајот ќе опстане само жедниот кактус на нашата осаменост?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се лизгаш низ сопствените раце, како јагула немирен, и за себе недофатлив И светот со тебе се лизга ко дете на тобоган, Привремено весело, сепак...повторливо, толку извесно просто неинтересно - се знае дека на крајот ќе падне она што паѓа од високо.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Кај да е ваперот, ако чуе гајда, ќе дојде, вели, и ќе се фати напред или на крајот ќе се фати, вели, и ќе ти тежи, ако е фатен до тебе на орото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Наука На крајот ќе ви обрнам внимание и на фактот дека кога станува збор за споменатите дијагнози, не се работи само за толку раширени идеи на познати филозофи, туку и дека концептите на тие понови сознанија им одговараат и на нашите тн. „тврди“ науки.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тука се правеше првиот од многуте мали чекори замислени од Кисинџер во Женева и прифатени од Арафат...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На крајот ќе се разделат, пред да ги совлада смртта во окупирана Палестина...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше во него некаква атавистичка сила која го влечеше напред, често кон непредвидливото, можеби во пресилно верување во источниот фатализам, можеби...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Обајцата, еден со меч друг со перо, во еден долг период ќе ги обединува заедничката, света мисија, како ретко кои други во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да беше Арафат во договор со Бога кој дотогаш му го штитеше животот во ситуации кога секој друг би загинал, а на крајот ќе ја заштити и Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Политиката на Хенри Кисинџер, чекор по чекор во решавањето на палестинското прашање, која беше наложена Мировната конференција во Женева, многумина ја сметаа за совршено промислена стратегиска стапица, која Јасер Арафат не ја разбра или не сакал да ја разбере и во која на крајот ќе се најде во лажниот излез од лавиринтот, во својата Палестина, како претседател, но всушност тоа ќе биде неговиот кафез во Рамалах кој ќе го напушти неколку дена пред својата смрт, се разбира со дозвола на израелскиот водач Ариел Шарон.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еве, сега ќе цртам за приемниот испит, прво ќе го насликам портретот на баба ми, па твојот портрет и на крајот ќе си направам автопортрет.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога на крајот ќе ве фатат, вие ќе признаете. Тоа е неизбежно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Секој е излекуван, порано или подоцна. На крајот ќе те стреламе.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но, на крајот ќе стигнеш подалеку од разбирањето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Баш ми е драг Барак Обама! Многу сакам кога ќе се појави така некој аутсајдер, па сите фаворити ќе му се смеат, а тој ќе си тера по свое и на крај ќе докаже дека е фаца, а сите други ќе испаднат магариња.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Времиња мачни во резервати оџата пее на 1000 вати се краде струја со киловати народот чесен на крајот ќе плати
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Овој огранок на едно од шесте најголеми семејства во Албанија (барем така се веруваше во семејната легенда), по престојот во Влора, на крајот ќе се најде во Тирана, обединето но без Мајка, која ќе следи друг пат на судбината, мажена кај Сул-Старови, кај друго големо семејство на Албанија, во крајезерскиот Поградец...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Инаку, разновидноста на застапените раскази во многу нешто придонесува за составување на мозаикот кој на крајот ќе треба да ја обликува многукратната физиономија на книжевното Скопје.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Но, бевме убедени дека општеството на крајот ќе ја прифати одговорноста”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Забележав дека воопшто не бев вознемирен кога открив дека по нашиот грабеж столовите пред спомнатата кафеана ја доживеаја тажната судбина на заточеници врзани со долг синџир што дежурниот келнер некаде по полноќ го спротнуваше од потпирка до потпирка и најпосле двата краја ќе ги составеше за да ги заклучи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но овојпат навистина стануваше збор за гласот на Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Смеј се, смеј! На крајот ќе плачеш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дека се имам излажано и дека крајот ќе го потврди грешниот заклучок.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И дали да ги фрлаш едно врз друго кога на крајот ќе дознаеш дека мораш и тоа да го чиниш.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И мојот добар дедо почнувал да раскажува како чевлињата ќе бидат едни црни, светликави, со скобички по ѓоновите, со врвци што на крајот ќе имаат желевца за провирање во дупките но сепак најубавото на нив ќе биде тоа што таму каде што ќе се врзуваат ќе имаат нашарен преклоп.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Како и да е, Дерида мисли дека логоцентризмот е секогаш лош, со тоа имплицирајќи дека никаде не треба да остане и дека деконструктивистичките, нелогоцентрични гледишта секој би требало да ги усвои.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Една друга карактеристика заедничка за Дерида и за претходните филозофии и идеологии е заинтересираноста за универзализмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој е очигледен во мисионерскиот полет на христијанството, или во Виландовата изрека дека “само вистинскиот космополит може да биде добар граѓанин”,6 или во уверувањето дека науката и рационалноста се добри за сите култури и дека на крајот ќе надвладеат насекаде.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
-“И што е најголемото зло?
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На крајот ќе изградиме мирно почивалиште за да направиме реставрација и целосно истражување на сочните, зрели плодови од животот и квалитетот на животот што го живеевме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ќе ве прогонува, нема да ви дава мир и на крајот ќе умрете мизерни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Го оживувам сеќавањето на секоја приказна од мојот живот без вина и каење, зошто нема за што да се жали, на крајот ќе ни биде мило што излегло како што е, тоа е вистината вредна за раскажување, јас сум единствен сведок на мојот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во шепотот на утрото ќе го пронајдам мојот сон.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сѐ уште спиев кога шепотот на утрото ми го украде сонот, тогаш кога бев само дете, но секое наредно утро сѐ до крајот ќе го барам тоа што одамна ми беше одземено.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во однос на раскажувањето на масакрот врз козите, со споредбите на епизодите од романите на Рабле и на Волтер, вие ја споделувате мислата на Едгар Морен кој, на презентацијата на Козите во Сенатот, ќе истакне дека во книгата нема свирепи, омразени ликови, како во западните романи, но авторот ја следи основната идеја, козарите да се трансформираат во пролетери и според логиката на настаните ќе дојде до пасивен отпор на козарите, до нивната бела револуција и на крајот ќе следи нивната ликвидација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Така се реализира едно од главните барања на романескната уметност: да се одржи читателот во исчекување, во сомневање, во неизвесност кои на крајот ќе бидат завршени.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На крајот ќе бидеме удостоени со уште една благодат!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ќе упадне ли во некој ред или пак целата материја на крајот ќе бара преструктуирање.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И како што се намалуваа катовите симнувајќи се надолу, така во неа растеше стравот дека на крајот ќе остане на улица.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
На некој друг крај ќе се состави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе го изигра задолжителниот ,казачок" и на крајот ќе ја засучи ногавицата за да му го видиме дрвото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој ми вели, почекај малку, ќе видиш како е во гимназија, мислиш тоа ти е основно школо, ама јас знам дека школо си е школо и ако учиш-ќе научиш, ако не-на крајот ќе се види.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)