Човекот со кравите одамна беше отиден, но детето го гледаше со своите мисли, на истото место, на ист начин и ги слушаше неговите топли зборови: „Па ние веќе сме другари.“
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Така, се спријателив со Словенецот Јоже и со Жозефин од Мартиник (со идентично име и татковина како Наполеоновата) во Париз, со Италијанката Џована и Јапонецот Хиро во Лондон, со Американецот Џонатан во Платамона, со издолжената Англичанка Вероника со црвеникава коса во Дубровник.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
За „On the road“ прв пат слушнав од Јанош, кога приквечерта, во август `72, терајќи ги велосипедите кон Велс, скршнавме од автопатот по едно суво поле до некоја пуста колиба со полуразурнат покрив (можеби бивша штала, од која кравите одамна избегале).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)