4. ТРЕВАТА ЈА ПАСАТ, КОРЕЊАТА СИ СТОЈАТ -  затоа и веруваме сѐ во идната пролет:  белки врз некој корен ќе израсте билка, која  за стоката трње, за луѓето цвеќе ќе е в поле...
               
             
           
            
            
              „Куршуми низ времето“
               од Љупчо  Стојменски 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  - Ако, ако... Нека се јадоса. Треба да разбере дека не е лесно да одведе во Ресен охридска девојка... - се закикоти Атина, која за сето време ѕиркаше низ пердето и гледаше сѐ што станува во чунот.
               
             
           
            
            
              „Бојана и прстенот“
               од Иван Точко 
              (1959)