Татко нежно ја бакна и ја покри со наметката, со која таа го покриваше него.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„Која таа?“ отсутно праша но веќе знаеше. „Жена ви.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Некој чукаше, се сети. Таа? се праша. Која таа, кога се две?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Па ова не е хумор. Ова е животна пародија, која се случила, но која оваа топла душа умее така вешто да ни ја пренесе, а при тоа никако да не ни дозволи да ѝ ја почувствуваме маката, која таа низ смеа вешто ја крие од светот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)