кој (имн.) - негов (прид.)

Ова е вистинито во двојна смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Првата смисла е онаа во која неговото дело се испречува пред традиционалната поделба помеѓу философијата И литературната критика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова го прави исклучително тежок за интерпретација.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Леонард Коен, канадски поет, доаѓаше во барот во Дом неколку пати по ред и едноставно не симнуваше око од Нико.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Подоцна, кога издаде плоча, читав една критика во која неговото пеење беше опишано како „развлекување на тонот по целата хроматска скала”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Лутината, неговиот лесно избувлив карактер, поплавата од гневни мисли за која неговиот разум никогаш не успеа да изгради доволно цврста брана...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Кралот бил восхитен од умешноста со која неговата сопствена тема била отсвирена на импровизиран начин, и, веројатно со цел да види каде се границите на таа умешност, изразил желба да чуе фуга во шест гласа.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Дури не можеше да ја согледа вистинската причина заради која неговите родители направија посебен влез, бидејќи Марша изглуми навреденост...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Значи, Василиј сега морал добро да промисли како што побрзо и конечно да ја урне таа голема државна творба со која неговиот упорен и заколнат непријател владеел цели 38 години. /.../ - ДИМИТАР И КОНСТАНТИН МИЛАДИНОВИ, ЗБОРНИК НА НАРОДНИ ПЕСНИ.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)