Во МОМА, 3 табли беа поставени на штафелаи, додека останатите беа расфрлени околу платформата.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На прво место, еден разлог за неприфаќањето на Витгенштајновото отфрлање на интенционалистичката психологија, како што видовме, е огромната супериорност која тој, како експланаторен систем од поими, ја има врз голото гестикулирање во поглед на фактот за усогласеноста во однесувањето заснована врз „согласноста во судовите” од која зависи Витгенштајновото објаснување на владеењето со правилата.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но доколку се присетиме на она што беше сугерирано во врска со Витгенштајновиот напад врз интенционалистичката интерпретација на разбирањето, врската помеѓу едно такво објаснување и фрегеовската теорија за објективноста на смислата (и оттаму, во поширока смисла, - платонизам во поглед на правилата), која тој ја претпоставува, единствено не постои.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Од ова следат повеќе нешта, од кои само две се непосредно релевантни.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Следењето на правила е обичај, пракса okno.mk | Margina #15-16 [1995] 63 (PI, I, 198, 202); би било нонсенс да се каже дека во историјата на светот некое правило било следено (или некоја игра играна, некоја реченица изговорена), само еднаш (RFM, 332-328).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Врз една темна табла близу до работ на платформата можеше да се забележи, во препознатлив Бојсов ракопис, една сентенца која ја сумира пораката која тој се обидуваше неуморно да ја изрази во неговата подоцнежна работа: „Единствено уметноста е способна да ги оневозможи репресивните ефекти на еден сенилен социјален систем кој продолжува да се тетерави по линијата на смртта”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со една вешта манипулација Граси всушност свесно го напипува пулсот и ги присилува граѓаните да си ја објаснат дилемата пред која тој ги постава, дали ќе му дадат пари на плачливиот уметник кој попрво е паразит, отколку продуктивен член на општествениот ланец на прехрана.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во 326 г.пне. го победува индискиот владетел Пор во битката кај Хидасп по која тој станал негов вазал.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Сакам само да бидам посматрач од страна, слично како Господ, за да ги следам потезите на сите играчи во шаховската табла која тој ја создаде.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
За Хитлер Германија станува глупа вљубена жена која тој едноставно ја растргнува при чинот на силување.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Таа негова немоќ да продре подалеку од стварноста во која живеат луѓето во него предизвика таква тензија поради која тој почна да станува раздразлив, додека таа во тоа време почнуваше да дејствува сѐ посмирено и постабилно.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Па така, менувајќи го својот живот, ја најде целта на своето постоење, си ја виде смртта и сфати дека неговото постоење од тој момент може да биде само такво, а целиот негов живот ќе го води само кон таква смрт, преку која тој конечно ќе му биде близок Нему, ќе биде до Него, без овој параван на земниот живот меѓу нив двајцата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Како болен од рак кој сè уште не чувствува болки, па сосема свесно го негира постоењето на болеста и се убедува дека лекарите згрешиле во дијагнозата, без да знае дека болката е само последната, конечната фаза на смртта која тој веќе ја живее.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Веселост - Најчесто означува промена Детство - Човекова возраст, во која тој на една здодевност во друга. си игра со кукли.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Превидувањето е разбирливо, зашто дојдов на уверување дека за Дишан било важно врската со Жари да ја држи во тајност, и дека неговото однесување во тој поглед фрла светлина на целата мистериозно-измамничка поза која тој ја негувал, толку поетично собрана во делото од 1959, With My Tongue in My Cheek (Со мојот јазик на мојот образ3).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И, според тоа, благодарејќи ѝ на оваа неодреденост во која тој самиот, Duchamp, и она што тој го работи никогаш не допуштиле да бидат затечени, никогаш скршени, можат исто така okno.mk | Margina #3 [1994] 9 да се бараат од онаа страна на сите поврзаности кои тој за момент ги беше отфрлил, за подоцна да бидат сфатени, некои оддалечени сродства во минатото, и, зошто да не, со Leonardo.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Блок: Пат, да решиш буквално почитуваш едно множество од правила е еден начин да се стане механизам кој е во состојба во која тој е предизвикан да ги „почитува” правилата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тате за сето време слушаше, пееше или гледаше на сите страни, се држеше за нештата како сиот свет да е центрифуга која толку бргу се обрнува, поради која тој би можел да биде отфрлен во секој миг далеку од нас.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Преку преведувачот, Американецот ги изрази своите желби, но не доби никаков одговор.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И како што е случајот со неговите слики и филмови, ова е техниката преку која тој го доби и зацврсти своето место како уметник.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дури и во Бојсовата социјална визија има хармонична трансформација која тој ја сметаше за основна во разбирањето на природата на двата пола со 92 Margina #11-12 [1994] | okno.mk исти права.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Додека го напуштавме Метро, Џерард иронично се насмевна: “Твоите стандарди понекогаш навистина се без врска”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Отука “а” може да се третира како концептуално уметничко дело - еден вид на конверзациона интерпретација на “белото пишување” на Роб Грие - или како пример на социјална документација, не многу поразлична од He- lou магазинот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој ја имаше оваа визија: уметникот - индивидуата - е некој кој може да се трансформира, да се прочисти.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Не технички.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше куп хартија околу себе и јас бев воодушевен од големината на материјалот која тој ја имаше напишано.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дрската јасност на овој парадокс е сосема во согласност со Ворхоловата естетика на заедничка уметност и тотална едноставност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Меѓутоа, многу рано следното утро на телефон го повика самиот старешина, за кого се покажа дека говори совршено англиски, и рече дека не само што Американецот може да ги добие параваните по одредена цена, туку и тоа дека манастирот поседува стара железна ограда која тој исто така би можел да ја купи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џерард и јас отидовме во кафетеријата Метро на една од оние книжевни вечери во среда, каде еден писател со име Рони Тавел читаше делови од својот роман и уште неколку песни.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
7. Двајца монаси дојдоа до потокот. Едниот беше хинду, а другиот зен монах.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тогаш всушност и сфати дека навистина таа и е причината поради која тој ќе се зафати со учење на јазик, па се посрами пред себеси.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Да ѝ ги помилува образите и да ја бакне во големата уста.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Тогаш мојот хипнотички поглед го меша со мислите и страстите: Константно и директно се џари, Нема потреба да се умилкува и додворува На својот слуга за бакнеж, Нему, кој е сопственик на ужасите, Кој ја познава матката на отровницата, Пегава и одрана со црно, На рѓосаната вага на амбрата, Неговиот гроб - Затегната направа за мачење што предизвикува тага На која тој лелека - лелека!
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Никако не можеше да си објасни што се случуваше со тие луѓе изнесени од земјанката откако ќе поминеа низ просторијата со газиена ламба под која тој ноќта сстражареше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)