кошула (имн.) - излета (гл.)

Тоа не му помагаше ни да се одмори ни да му олесни, па откако се изнагледа на неваросаниот таван што напукнуваше веќе од неговиот месечарски поглед, срипа од креветот и без да ја промени кошулата излета од собата како да му запалиле борина меѓу прстите на нозете.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)