Таа, нервозно гледајќи низ ходникот, забрзано ги менуваше волнените со чорапи со подвезици (надвор беше кочан ладно), го подмести кожниот корсет вешто скриен под облеката, ја натна маската и конечно влезе.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Тој е камион за ѓубре, кој минува на време. вторник, 3 мај, 21.30 Чадор за сите луѓе Градот убав Има еден влез на Ленинова од каде лете доаѓа кочан ладно, а зиме мириса на благородна мувла, која вирее само во подруми на домаќински куќи.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)