Кофата веќе не ја влечеше со отсечност, со оној ритам: Еден, два, три; еден, два три!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Патиките, исечени одзади, направени како влечки, се жешки, ги поднагазувам, тие ми се одлизнуваат, но кофата веќе брзо се враќа и пак полна се појавува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)