коска (имн.) - од (предл.)

Луѓето што копаа гроб, ги извадија коските од Лиќо, татко му на Танаил и ги собраа во вреќичка за да ги стават повторно во гробот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Грвалев коска од сливата в уста и гледав во машината.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- За еден час, само коските од јагнето ќе останат. Сѐ друго ќе биде исчистено! - го успокои Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ги собираат коските од мртвите и ги мијат на чешмата, потоа ги завиткуваат во платна, во торбиња, во вреќиња.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ќе ви залетне некоја коска од ,рибите", вели Лазор Рогожаров и ние уште толку ќе викнеме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги откопале дури и коските од гробиштата и ги расфрлиле по ѓубриштата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Како знаете која коска од кого е?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Преку мене прелета фрлената ламба и се распрсна крцкаво, страшно, како да се смееја коски од некоја гробница.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Да – рече жената - тука најдовме многу коски од луѓе.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- А од што е таа слатка супа? – се кикотат децата. - Од коски... од коски од мраз!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Имаше тука секогаш и коски од риби и парчиња од лук и мувлосан целер.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Коски од кременадли во богатите куќи, салата и корки од портокали во сиромашните.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Ај, попе и коските од децата, рече Уља Мегленоска. - Еште молимсја о упокоенних души усопшеј рабеј твоеј ... Како се викаа? - Ангеле. - Ангеле. - И Капинка. - Капинка. - Па Роса. - Роса. - И Здравко. - Здравко. - И Ѕвездан. - И Ѕвездан и сотвори им вечнују памјат, вечнаја памјат, вечнаја памјат, вечнаја памјат!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас ќе ги карам: да не ги мешаат коските од мртвите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)