Лани од Италија дојдоа и во два камиони коските ги товарија во сандаци и си отидоа.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И лежам крај неа, вели, целиот глибав, омрлушен и смекнат. Ко перница со плева, вели, ко раскиснат снег. Дури и коските ги сеќавам дека ми се празни и меки, вели.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Грачи, клетиот, морници в коски да ти полазат,  Како да грачи од врвовите на чесната ноќ на оние  чии коски ги колваше по боиштата.
               
             
           
            
            
              „Љубопис“
               од Анте Поповски 
              (1980)