коса (имн.) - има (гл.)

На кратката руса коса имаше еден прамен во лилава боја, а еднаш му се пофали дека на грбот има тетоважа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Грета (Кон Дики): Каква коса има овој пешко, Дики!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета станува, од масата го зема шишето шампањско и му го расипува врз глава претходно симнувајќи му ја периката.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Коса има, а главата не му се гледа... Нејсе...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во косата имаше бели прамени, но вистински застрашувачки детаљ беше нејзината малку подотворена уста во која немаше ништо освен пештерска темница.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)