копач (имн.) - на (предл.)

Копач на спомени и слаба волја. Хамлет, Отело.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Неговото сомнение јас требаше да го земам предвид, зашто тој имаше искуство, беше главен копач на гробови.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога Јован стигна со копачот на рамо, оној истиот Јован кого го сретнав пред два месеца на гробиштата и кој тогаш ми се понуди за работа, сонцето веќе беше високо.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Повеќето беа работници, другари на тате, занаетчии, попови, Ѓупци, Турци, пијаници, лажливци, револуционери, партијци, филозофи, копачи на злато...“7)
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Се зачудив кога го видов! Тој не го забележал државниот удар, кога среде полицискиот час, со торбулето и копачот на рамо, со жолтата тркалезна сламена капа тргнал во својата градина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)