Тоа се дела, чии што главни естетски и онтолошки концепти се расчленуваат на: 1) губење на длабочина, 2) површни ефекти (тематизација на „близината”), 3) естетска инсценација на нови технологии и медии, 4) зачекорување во виртуелни, алтернативни, паралелни „светови”, 5) симулирање на комплексното осознавање во смисла на визуелна, аудитивна и тактилна перцепција, 6) преод од аурата кон гламурот, 7) интерактивност, 8) генеративна репродукција на уметнички дела.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Па така, со развојот на науката (пред сѐ медицината) хомосапиенсите започнуваат да живеат бајаги подолго, те одеднаш сиот тој верско-брачен концепт се доведува под знак прашалник.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)