Почитувана госпоѓо Лејбовиц,
Јас во својот живот, со своето верување и пишување, верувајќи во заедништвото и соживотот, а не во делби и територијално разграничување според етничка определба, пишував на мојот мајчин албански јазик, но и на македонски јазик, завршувајќи го семејниот егзил, без да и се преруштам на друга дестинација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Беше во право Елен Лејбовиц во инсистирањето набожноста на моите родители да ја изразам низ отсуството на ритуалното милосрдие, а не низ дејства, како што не успевав самиот во себе да го преведам напишаниот збор, односно да ја раздвојам социјалната од религиската конотација во него.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Хенри Милер беше само природно продолжение на нивното анализирање на сексуалните конотации во романот на дваесеттиот век.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И тоа требаше, пред сѐ, да бидат турцизми со исцрпена, исчезната, но и задржана конотација во јазиците на новите балкански општества.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се разбира дипломатскиот балет е необична синтагма, но никогаш не сум помислувала дотогаш колку е смешна нејзината конотација во контекстот што го означува.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)