конец (имн.) - се (зам.)

Гледате: конец по конец се одмотува од златното клопче на денот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ах, мајче, клопчето е малечко и конецот се ниже како судбата наша вчера и денес.... отпуштај конец... оддиплувај ги пожолтените листови на споменот и место молитви и блазосувања, проколнувај...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тестото, кога ќе биде готово, се собира во платеноно цедило и кога ќе проврие водата, се спушта во котелот, но така што да не го допира дното, односно со конопен конец се врзува за рачката на котелот или за камушките и се остава цела ноќ да врие.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Преку конецот се вршела првата примопредаја на кумството.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)