Од 1964 до 1976 година Христов бил максимално ангажиран во повеќе активности на државата Вермонт: бил претседател на Комитетот за здравство и социјална политика, претседател на Заедничкиот комитет за високо образовни студии, претседател на заедничкиот комитет за проучување на проблемот со дрогата, и комисионер во Комисијата за образование на САД, како и претседател на Советот на Државната библиотека.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Без да ја заврши гимназијата, се вработил како трговец кај својот зет Илија Попстефанов, комисионер во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)